Normal havayolu senaryosunda beş farklı laringoskopa ait randomize, crossover, manken bazlı bir çalışma

Özet

Amaç: Direkt laringoskopi trakeal entübasyon eğitiminde kullanılan geleneksel bir metoddur. Ancak bu alanda ustalaşmak zordur. Videolaringoskopi havayolu yönetiminde deneyimsiz medikal personel eğitimi için yaygın olarak kabul görmüş bir tekniktir. Bu çalışmada deneyimsiz kullanıcıların direkt ve indirekt laringoskoplardaki performanslarını karşılaştırmayı amaçladık.
Gereç ve yöntemler: Daha önce trakeal entübasyon deneyimi bulunmayan 58 birinci sınıf anestezi teknikerliği öğrencisi çalışmaya dahil edildi. Standart 3 no’lu Macintosh, Miller, McCoy, McGrath, Storz C-Mac laringoskopları kullanıldı. Katılımcılardan AirMan mankeni her aygıtla beşer kez entübe etmeleri istendi. Katılımcıların bilgisayar oyunlarına karşı yatkınlıkları da sorgulandı. Tüm öğrenciler beşinci entübasyonlarını tamamladığında altıncı entübasyonları için başarılı trakeal entübasyon süresi, girişim sayısı, başarı oranı, dental travma şiddeti ve kullanılan optimizasyon manevraları kaydedildi.
Bulgular: Başarılı entübasyon süresi 5.34±2.19 sn ile C-Mac laringoskop için en düşüktü. Optimizasyon manevra gereksinimi ve ek entübasyon girişimleri C-Mac ve McGrath laringoskoplar için Macintosh, Miller and McCoy laringoskoplarla karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.001). Dental travma insidansı C-Mac laringoskop kullanımında anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.001). Entübasyon kolaylığı üzerine Görsel analog skala skorları C-Mac laringoskopla anlamlı olarak daha düşüktü. Bilgisayar oyunlarına yatkınlıkla ilişkili bir avantaj dökümente edilemedi.
Sonuç: Sonuç olarak normal havayolu senaryosunda C-Mac’ın trakeal entübasyon için daha yüksek genel başarı oranı ve daha düşük dental travma insidansı sağladığı ortaya konuldu.