İsmail Polat Canbolat1, Erdal Belen2, Ümit Yaşar Sinan3, Murat Başkurt1

1Department of Cardiology, İstanbul Bilim University, İstanbul, Turkey
2Department of Cardiology, Okmeydanı Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
3Department of Cardiology, İstanbul University Institute of Cardiology, İstanbul, Turkey

Anahtar Kelimeler: Atriyal fibrilasyon; CHA2DS2-VASc; HAS-BLED skoru; dabigatran; antikoagülasyon; rivoraksaban.

Özet

Amaç: Bu çalışmada dabigatran veya rivoraksaban kullanan hastalar, bu ilaçların etkinlikleri ve yan etkilerini karşılaştırmak için araştırıldı.

Hastalar ve yöntemler: Ağustos 2013 - Nisan 2014 tarihleri arasında ardışık olarak polikliniğimize başvuran ve halihazırda dabigatran (n=113) ve rivoraksaban (n=61) kullanan toplam 174 hasta (82 erkek, 92 kadın; ort. yaş 70.7±8.8 yıl) çalışmamıza dahil edildi. Hastaların fizik muayeneleri yapıldı, öyküleri, biyokimyasal değerleri ve elektrokardiyogramları kaydedildi. Kanama ve iskemik inme risk değerleri (HAS-BLED ve CHA2DS2-VASc) hesaplandı. Hastalar yan etkiler açısından takip edildi.

Bulgular: Hastalar ortalama 12.9±2.4 ay takip edildi. İki grup arasında CHA2DS2-VASc skoru anlamlı değildi (dabigatran için 3.60±1.30’a karşın rivoraksaban için 3.90±1.22, p>0.05). Rivoraksaban kullanan hastaların HAS-BLED skorları dabigatran kullananlarınkinden anlamlı olarak yüksekti (2.01±0.95’e karşın 1.60±0.85, p=0.004). İzlem süresince hastaların 12’sinde minör kanama, ikisinde gastrointestinal kanama, ikisinde intrakraniyal kanama ve yedisinde iskemik inme meydana geldi. Dabigatran ve rivoraksaban kullanan hastalar arasında yan etkiler açısından anlamlı fark gözlenmedi (her biri için p>0.05).

Sonuç: Kanama ve iskemik inme tüm hastalar arasında nadir yan etkilerdir. İskemik inmeden koruma açısından her iki grup arasında anlamlı farklılık gözlenmedi. Kanamayı önlemek için HAS-BLED skoru yüksek olan hastalarda rivoraksaban daha iyi bir seçenek olabilir.