Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda yaşam tarzı değişikliklerine uyum

Özet

Amaç: Kliniğimizde takip edilen tip 2 diyabetes mellitus (DM) tanılı hastaların yaşam tarzları, önerilen değişiklikler ve hastaların bu önerilere uyumu araştırıldı.
Hastalar ve yöntemler: İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği’nde 1 Haziran - 30 Ağustos 2015 tarihleri arasında yatarak takip edilen veya polikliniğe başvuran tip 2 DM tanılı 160 hastaya (59 erkek, 101 kadın; ort. yaş 52.6±9.4 yıl), tarafımızca geliştirilen “Diyabet Yaşam Tarzı Anketi” bire bir görüşme yöntemiyle uygulandı.
Bulgular: Ortalama vücut kütle indeksi erkekler için 29.2±6.4, kadınlar için 33.5±13.0 idi. Tüm hastaların %30’u sadece oral anti diyabetik (OAD) tedavisi, %33.8’i sadece insülin tedavisi, %36.2’si ise her iki tedaviyi birlikte alıyordu. Hastaların ortalama HbA1c değeri 9.8±2.2, HDL değeri 40.3±1.2 mg/dL, LDL değeri 107.3±5.0 mg/dL ve trigliserit değeri 201.8±9.3 mg/dL olarak saptandı. Kardiyovasküler hastalık oranı %33.1 (n=53), hipertansiyon %52.5 (n=84), retinopati %40.6 (n=65), nöropati %25 (n=40), diyabetik ayak ülseri %11.9 (n=19) ve nefropati %15.6 (n=25) idi. Yetmiş dokuz hasta daha önce diyabet hakkında eğitim almıştı. Hastaların %28.8’i tıbbi beslenme tedavisini tam olarak uyguluyordu. Ancak %32.5’inin düzensiz olarak uyguladığı, %32.5’inin ise hiç uygulamadığı belirlendi. Hastaların %11.2’si her gün, %10.0’u haftada üç veya dört gün, %8.8’i haftada bir veya iki gün, %2.5’i iki haftada bir gün egzersiz yaparken, %15.6’sı hiç egzersiz yapmıyordu.
Sonuç: Hastalarımız yaşam tarzı değişikliklerine yeterli uyum sağlamamaktadır. Bunun sağlanması için uygun hasta eğitim ortamları oluşturulmalıdır. Ayrıca hekim, hemşire, diyetisyen, psikolog ve diğer sağlık çalışanları birlikte multidisipliner olarak çalışmalıdır.