Erken ve ileri evre mide kanserli hastaların klinikopatolojik ve demografik özelliklerinin karşılaştırılması

Özet

Amaç: Erken ve geç evre mide kanserli hastaların klinikopatolojik, demografik özelliklerini karşılaştırmak ve ileri evre hastalarda evreye özel prognostoik faktörleri belirlemek.
Hastalar ve yöntemler: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinde mide adenokarsinomu tanısı konulmuş ve ameliyat edilmiş 145 hastanın dosyaları retrospektif olarak incelendi.
Bulgular: Çalışmamızda 19 erken evre hasta vardı. İki hastada lenf nodu tutulumu pozitifti. Üç hasta kanser dışı nedenlerden dolayı kaybedildi. Diğer 16 hastada ortalama takip süresi 58.7 aydı. İleri evre mide kanserli hastaların ortalama sağkalımı 26.10 aydı. Regresyon analizinde sağkalıma istatistiksel olarak anlamlı düzeyde etki eden faktörler; yaş, T-N skoru ve çıkarılan lenf nodu sayısı idi. Evrelere özel prognostik faktörler incelendiğinde ise evre 2’de yaş, çıkarılan lenf nodu sayısı, evre 3’de yaş, makroskopik görünüm, kemoradyoterapi almak, boyut ve diferansiyasyon derecesi, evre 4’de tümör boyutu sağkalıma etki eden faktörlerdi.
Sonuç: Çalışmamızda erken evrede lenf nodu pozitifliği ile invazyon derinliği ilişkiliydi. İleri evrede çıkarılan lenf nodu sayısının prognostik faktör olarak saptanmasının nedeni 126 hastanın 46’sına yetersiz lenf nodu diseksiyonu yapılması olabilir. Evre 3-4 arasında sağkalım açısından istatistiksel fark olmaması evre 3’de çıkarılan lenf nodu ortalamasının evre 4’e göre düşük kalmasından dolayı yanlış evrelemeden, evre 4’de daha fazla lenf nodu çıkarılmasının sağkalımı uzatmasından kaynaklanabilir.